Ben Işid çocuğuyum. Annemi gözlerinden tanırım çünkü gözleri dışında siyah örtüsünden başka yerini göremem. Babamı hayal meyal görür gibi oldum, pek yanımıza uğramıyor, düşmanlarımızın kafasını kesiyormuş. İçimde beni parça parça eden bir duygu yükseliyor. Büyükler bu duyguya kin diyor. Ben...